ℳ𝒶𝓍-𝒰𝓈𝒶
"Her şeyin bir vakti var "
Sabır beni ziyaret etti ve fısıldadı ;
"Her şeyin bir vakti var. . . .
Meyveler olgunlaşmadan toplanmaz, kökleri sağlam olmayan ağaç fırtınaya dayanmaz. . . .
Sabret, çünkü en güzel şeyler zamanla filizlenir."
Huzur beni ziyaret etti ve elimi tuttu
"Dünyanın gürültüsü içinde bile sessizliği bulabilirsin. .
Kaosun ortasında bile sükûnet mümkündür. . . .
Dışını susturamazsan, içini dinginleştir. . . .
Umut beni ziyaret etti ve gözlerime baktı
"Karanlık sonsuza dek sürmez.
Şafak hep doğar, bulutlar dağılır, yollar açılır.
Daha iyi günler geliyor, adımlarını sıklaştır."
Tevazu beni ziyaret etti ve alçakgönüllü bir gülümsemeyle dedi ki
"Kendini küçültmek değil, başkalarını yükseltmek gerçek erdemdir. . . .
Ne kadar paylaşırsan, o kadar büyürsün."
Nezaket beni ziyaret etti ve içimdeki sertliği yumuşattı
"Nazik ol.
Önce kendine, sonra başkalarına.
Kendi yaralarını sevgiyle sar ki, başkalarının yaralarını da iyileştirebilesin."
Özgüven beni ziyaret etti ve bana hatırlattı
"Işığını saklama!
Parlamaktan korkma, çünkü dünyayı aydınlatan senin cesaretin olacak."
Odak beni ziyaret etti ve gözlerimi kendime çevirdi
"Başkalarının sözleri ve yargıları rüzgâr gibidir, gelir ve geçer.
Sen kendi yoluna bak, kendi gerçeğini yaşa."
Özgürlük beni ziyaret etti ve içimde yankılandı
"Zincirlerini kendin yaratıyorsun. Seni kimse sınırlayamaz, çünkü asıl esaret zihindedir."
Ve sevgi beni ziyaret etti, derin bir nefes aldı ve dedi ki
"Beni dışarıda aramana gerek yok. . . .
Ben, senin içinde hep vardım, sadece hatırlamanı bekliyordum."
Bazı ziyaretçiler vardır ki, geldiklerinde sessizce değiştirirler bizi. . .
Bazen bir fısıltı, bazen bir dokunuş, bazen de bir aydınlanma ile…
Ve biz, bu ziyaretlerle yeniden doğarız. . . .
Varlığın Daim Olsun . . .
"Her şeyin bir vakti var "
Sabır beni ziyaret etti ve fısıldadı ;
"Her şeyin bir vakti var. . . .
Meyveler olgunlaşmadan toplanmaz, kökleri sağlam olmayan ağaç fırtınaya dayanmaz. . . .
Sabret, çünkü en güzel şeyler zamanla filizlenir."
Huzur beni ziyaret etti ve elimi tuttu
"Dünyanın gürültüsü içinde bile sessizliği bulabilirsin. .
Kaosun ortasında bile sükûnet mümkündür. . . .
Dışını susturamazsan, içini dinginleştir. . . .
Umut beni ziyaret etti ve gözlerime baktı
"Karanlık sonsuza dek sürmez.
Şafak hep doğar, bulutlar dağılır, yollar açılır.
Daha iyi günler geliyor, adımlarını sıklaştır."
Tevazu beni ziyaret etti ve alçakgönüllü bir gülümsemeyle dedi ki
"Kendini küçültmek değil, başkalarını yükseltmek gerçek erdemdir. . . .
Ne kadar paylaşırsan, o kadar büyürsün."
Nezaket beni ziyaret etti ve içimdeki sertliği yumuşattı
"Nazik ol.
Önce kendine, sonra başkalarına.
Kendi yaralarını sevgiyle sar ki, başkalarının yaralarını da iyileştirebilesin."
Özgüven beni ziyaret etti ve bana hatırlattı
"Işığını saklama!
Parlamaktan korkma, çünkü dünyayı aydınlatan senin cesaretin olacak."
Odak beni ziyaret etti ve gözlerimi kendime çevirdi
"Başkalarının sözleri ve yargıları rüzgâr gibidir, gelir ve geçer.
Sen kendi yoluna bak, kendi gerçeğini yaşa."
Özgürlük beni ziyaret etti ve içimde yankılandı
"Zincirlerini kendin yaratıyorsun. Seni kimse sınırlayamaz, çünkü asıl esaret zihindedir."
Ve sevgi beni ziyaret etti, derin bir nefes aldı ve dedi ki
"Beni dışarıda aramana gerek yok. . . .
Ben, senin içinde hep vardım, sadece hatırlamanı bekliyordum."
Bazı ziyaretçiler vardır ki, geldiklerinde sessizce değiştirirler bizi. . .
Bazen bir fısıltı, bazen bir dokunuş, bazen de bir aydınlanma ile…
Ve biz, bu ziyaretlerle yeniden doğarız. . . .
Varlığın Daim Olsun . . .
