S
Çocukları gece yatırmak ve uykuya dalmalarını sağlamak bazen o kadar zorlaşır ki anne baba çocuğu ile bir süre aynı yatakta yatmaya mecbur kalır. Ya da tüm geceyi çocuğunun yanında uyuyarak geçirebilir. Bir süre sonra bu bir alışkanlık haline gelebilir ve pes etmiş anne baba çocuğunu direk kendi yatağında yatırmaya başlayabilir.
Çocuğunuzun sizinle birlikte aynı yatakta yatması ruhsal gelişimi açısından doğru değildir. Özellikle okul öncesi dönemde 3-4 yaşlarında korkulu rüyalar, kâbuslar, gece ağlamaları ve sıçrayarak uyanmalar genelde her çocukta rastlanabilen durumlardır. Gecenin bir yarısında uyanan çocuğunuz sizin yanınıza gelerek kendisini daha güvende hissedebileceği şekilde uyumak ister. Ancak anne baba olarak çocuğunuzun sizin yanınızda uyumasına izin vermemeli' onu yatağına geri götürüp sakinleşmesine yardımcı olmanız gerekir.
Birçok anne-baba çocukları yeterli uyku uyuduklarında onlarla daha kolay baş edebildiklerini söylerler. Ayrıca uyku sadece çocuğun büyümesi ve gelişmesi için değil annenin doğum sonrasında iyileşebilmesi için de katkı sağlamaktadır. Sık uyanan bir bebekle ve uyku düzeni oturtulamamış bir çocukla baş etmek hiç de kolay değildir. Bebekler zaman ayarı ile doğmadıkları için genellikle ilk dönemde düzensiz ve sık uyanma eğilimi içerisindedirler ve birçok ebeveyn de bu süreci kendi rahat edebilecekleri şekilde düzenleme eğilimindedir. Bu süreç ebeveynin rahat ettiği şekle göre oluşturulduğunda da uyku düzeninin oluşması daha uzun bir zaman alabilmektedir. Uykuda bebeklerin uyanmalarına hızlı ve ihtiyaç doğrultusunda cevap verebilmek onun güvende olduğu duygusunu hissetmesine yardımcı olacaktır.
Düzenli bir uyku için bebeklerin de uykusunun teşvik edilmesi gerekmektedir . Uyku öncesi ve uykudaki rutinler onun bu konudaki alışkanlıklarının oluşması için önemli unsurlardır.
Çoğu kültürde annenin bebeği ile birlikte uyuduğu görülmektedir. Bu durumun çocuğun gelişimine katkısı olduğu fikri de yine kültürlere göre savunulan bir durum olarak ortaya çıkabilmektedir. Özellikle bebeğin ilk aylarında ve emzirmenin henüz bir düzene kavuşmadığı dönemlerde birlikte yatma eğilimi daha fazla görülmektedir.
Bebek Anneyle Nasıl Uyumalıdır?
Ebeveynin yatağına paralel bir yatak oluşturmak ya da bebeğin beşiğini tam olarak ebeveyn yatağına yakın konumlamak annenin bebeği duyması ve emzirme sonrasında bebeği kendi yatağına bırakması açısından çok kolay olacaktır. Birçok bebek emerken uykuya dalma eğilimindedir. Dolayısı ile uykuya dalarken hatırladıkları son fotoğraf karesi annenin güvenli kolları ve memesidir. Bu durumda uykuya geçen bir bebek için uyandığında bu fotoğrafın olmaması oldukça kaygı verici olarak yaşanmaktadır. Bebeğin emme süreci ağırlaşmaya başladığında memeden çekilip annenin omuzunda hafif dik tutularak gazını da çıkardıktan sonra tam uykuya dalmadan yatağına bırakılması çok daha doğru bir uykuya geçiş şekli olacaktır. Ebeveynin yatağına paralel oluşturulmuş bir yatakla da bebek kendini hem onlara yakın hem de güvende hissedecektir. İlerleyen aylarda beslenme aralıklarının bir düzene oturması, uykusunun başlangıcı ve genel seyri ile ilgili genel bir bilgi oluşmaya başlandığında da yatağının ebeveyn yatağından uzaklaştırılması işlemi yapılabilir.
Ebeveynin yatağına yakın oluşturulan yatakla ilk olarak odasına geçmesi de yalnız yatmayı öğrenmesi açısından kolaylaştırıcı olacaktır. Şunu unutmamak gerekir. Her bebeğin düzeni farklı şekilde oluşur. Dolayısı ile bu sürecin kesin zaman sınırları yoktur. Çocuk doktorunuzun tavsiyeleri ve sizlerin gözlemi bu noktada çok önem taşır. Beslenme ve uyku problemi yaşayan bebeklerde bu süreçleri çözmek için telaş etmek ve sürekli yöntem değiştirmek daha kötü bir sonuca yol açacaktır.
Anne ve Babasıyla Uyuyan Çocukların Gelişimi
Ebeveynin yatağında yatma sürecinin uzamasının çoğunlukla yetişkinlerin talebi ile olduğunu görmekteyiz. Bu süreci yönetemiyorsanız gerçek sorunun ne olduğuna daha dikkatle bakmamız gerekebilir. Çocuğu ile yeterli zaman geçiremeyen ya da bakımda yeterli destek alamayan bir anne bu durumla baş etmek için bu yöntemle yol almaya çalışıyor olabilir. Ebeveynleri ile birlikte yatan çocukların özgüvenlerinin daha yüksek olduğu düşüncesi ise tartışmaya çok açık bir konudur. Çocuğa ayrı yatabildiği ve kendine ait bir alanının olduğu fikrini vermek onun bireyselleşmesi için önemli bir adımdır. Genellikle çocuğun yatağını ayırmakta istekli olmayan ebeveynlerin onun gelişiminin başka aşamalarında da sınırlandırdığını, bireyselleşmesini ve baş etme becerilerinin gelişmesine fırsat tanımadığını gözlemlemekteyiz.
Çocuğunuzun sizinle birlikte aynı yatakta yatması ruhsal gelişimi açısından doğru değildir. Özellikle okul öncesi dönemde 3-4 yaşlarında korkulu rüyalar, kâbuslar, gece ağlamaları ve sıçrayarak uyanmalar genelde her çocukta rastlanabilen durumlardır. Gecenin bir yarısında uyanan çocuğunuz sizin yanınıza gelerek kendisini daha güvende hissedebileceği şekilde uyumak ister. Ancak anne baba olarak çocuğunuzun sizin yanınızda uyumasına izin vermemeli' onu yatağına geri götürüp sakinleşmesine yardımcı olmanız gerekir.
Birçok anne-baba çocukları yeterli uyku uyuduklarında onlarla daha kolay baş edebildiklerini söylerler. Ayrıca uyku sadece çocuğun büyümesi ve gelişmesi için değil annenin doğum sonrasında iyileşebilmesi için de katkı sağlamaktadır. Sık uyanan bir bebekle ve uyku düzeni oturtulamamış bir çocukla baş etmek hiç de kolay değildir. Bebekler zaman ayarı ile doğmadıkları için genellikle ilk dönemde düzensiz ve sık uyanma eğilimi içerisindedirler ve birçok ebeveyn de bu süreci kendi rahat edebilecekleri şekilde düzenleme eğilimindedir. Bu süreç ebeveynin rahat ettiği şekle göre oluşturulduğunda da uyku düzeninin oluşması daha uzun bir zaman alabilmektedir. Uykuda bebeklerin uyanmalarına hızlı ve ihtiyaç doğrultusunda cevap verebilmek onun güvende olduğu duygusunu hissetmesine yardımcı olacaktır.
Düzenli bir uyku için bebeklerin de uykusunun teşvik edilmesi gerekmektedir . Uyku öncesi ve uykudaki rutinler onun bu konudaki alışkanlıklarının oluşması için önemli unsurlardır.
Çoğu kültürde annenin bebeği ile birlikte uyuduğu görülmektedir. Bu durumun çocuğun gelişimine katkısı olduğu fikri de yine kültürlere göre savunulan bir durum olarak ortaya çıkabilmektedir. Özellikle bebeğin ilk aylarında ve emzirmenin henüz bir düzene kavuşmadığı dönemlerde birlikte yatma eğilimi daha fazla görülmektedir.
Bebek Anneyle Nasıl Uyumalıdır?
Ebeveynin yatağına paralel bir yatak oluşturmak ya da bebeğin beşiğini tam olarak ebeveyn yatağına yakın konumlamak annenin bebeği duyması ve emzirme sonrasında bebeği kendi yatağına bırakması açısından çok kolay olacaktır. Birçok bebek emerken uykuya dalma eğilimindedir. Dolayısı ile uykuya dalarken hatırladıkları son fotoğraf karesi annenin güvenli kolları ve memesidir. Bu durumda uykuya geçen bir bebek için uyandığında bu fotoğrafın olmaması oldukça kaygı verici olarak yaşanmaktadır. Bebeğin emme süreci ağırlaşmaya başladığında memeden çekilip annenin omuzunda hafif dik tutularak gazını da çıkardıktan sonra tam uykuya dalmadan yatağına bırakılması çok daha doğru bir uykuya geçiş şekli olacaktır. Ebeveynin yatağına paralel oluşturulmuş bir yatakla da bebek kendini hem onlara yakın hem de güvende hissedecektir. İlerleyen aylarda beslenme aralıklarının bir düzene oturması, uykusunun başlangıcı ve genel seyri ile ilgili genel bir bilgi oluşmaya başlandığında da yatağının ebeveyn yatağından uzaklaştırılması işlemi yapılabilir.
Ebeveynin yatağına yakın oluşturulan yatakla ilk olarak odasına geçmesi de yalnız yatmayı öğrenmesi açısından kolaylaştırıcı olacaktır. Şunu unutmamak gerekir. Her bebeğin düzeni farklı şekilde oluşur. Dolayısı ile bu sürecin kesin zaman sınırları yoktur. Çocuk doktorunuzun tavsiyeleri ve sizlerin gözlemi bu noktada çok önem taşır. Beslenme ve uyku problemi yaşayan bebeklerde bu süreçleri çözmek için telaş etmek ve sürekli yöntem değiştirmek daha kötü bir sonuca yol açacaktır.
Anne ve Babasıyla Uyuyan Çocukların Gelişimi
Ebeveynin yatağında yatma sürecinin uzamasının çoğunlukla yetişkinlerin talebi ile olduğunu görmekteyiz. Bu süreci yönetemiyorsanız gerçek sorunun ne olduğuna daha dikkatle bakmamız gerekebilir. Çocuğu ile yeterli zaman geçiremeyen ya da bakımda yeterli destek alamayan bir anne bu durumla baş etmek için bu yöntemle yol almaya çalışıyor olabilir. Ebeveynleri ile birlikte yatan çocukların özgüvenlerinin daha yüksek olduğu düşüncesi ise tartışmaya çok açık bir konudur. Çocuğa ayrı yatabildiği ve kendine ait bir alanının olduğu fikrini vermek onun bireyselleşmesi için önemli bir adımdır. Genellikle çocuğun yatağını ayırmakta istekli olmayan ebeveynlerin onun gelişiminin başka aşamalarında da sınırlandırdığını, bireyselleşmesini ve baş etme becerilerinin gelişmesine fırsat tanımadığını gözlemlemekteyiz.
